رویاهای من

من بلد نيستم دوستت نداشته باشم

بلد نیستم حرف دلم را نگویم
 

حتی بلد نیستم نگویم می خواهمت وقتی می خواهمت
 

بلد نیستم نخندم وقتي باتوام
 

حتی اخم کنم وقتی ناراحتم
 

من هیچ کار مهمي را بلد نیستم جز دوست داشتن تو

من بلد نيستم دوستت نداشته باشم

بلد نیستم حرف دلم را نگویم
 

حتی بلد نیستم نگویم می خواهمت وقتی می خواهمت
 

بلد نیستم نخندم وقتي باتوام
 

حتی اخم کنم وقتی ناراحتم
 

من هیچ کار مهمي را بلد نیستم جز دوست داشتن تو

من بلد نيستم دوستت نداشته باشم

بلد نیستم حرف دلم را نگویم
 

حتی بلد نیستم نگویم می خواهمت وقتی می خواهمت
 

بلد نیستم نخندم وقتي باتوام
 

حتی اخم کنم وقتی ناراحتم
 

من هیچ کار مهمي را بلد نیستم جز دوست داشتن تو

من بلد نيستم دوستت نداشته باشم

بلد نیستم حرف دلم را نگویم
 

حتی بلد نیستم نگویم می خواهمت وقتی می خواهمت
 

بلد نیستم نخندم وقتي باتوام
 

حتی اخم کنم وقتی ناراحتم
 

من هیچ کار مهمي را بلد نیستم جز دوست داشتن تو

من بلد نيستم دوستت نداشته باشم

بلد نیستم حرف دلم را نگویم
 

حتی بلد نیستم نگویم می خواهمت وقتی می خواهمت
 

بلد نیستم نخندم وقتي باتوام
 

حتی اخم کنم وقتی ناراحتم
 

من هیچ کار مهمي را بلد نیستم جز دوست داشتن تو

هیچ کس با من نیست
 

مانده ام تا به چه اندیشه کنم
 

مانده ام در قفس تنهایی
 

در قفس می خوانم
 

چه غریبانه شبی است
 

شب تنهایی من

کتاب سرنوشت برای هر کسی چیزی نوشت
نوبت به ما که رسید قلم افتاد…
دیگر هیچ ننوشت!
خط تيره گذاشت و گفت:

تو باش اسیر سرنوشت…

یک دقیقه سکوت

به خاطر تمام آرزوهایی که در حد یک فکر کودکانه باقی ماندند!

به خاطر امید هایی که به نا امیدی مبدل شدند

به خاطر شب هایی که با اندوه سپری کردیم!

به خاطر قلبی که زیر پای کسانی که دوستشان داشتیم له شد!

به خاطر چشمانیکه همیشه بارانی ماندند!

یک دقیقه سکوت!

به احترام کسانی که شادی خود را با ناراحت کردنمان به دست آوردند!

بخاطر صداقت که این روز ها وجودی فراموش شده است!

بخاطر محبت که بیشتر از همه مورد خیانت واقع گردید!

یک دقیقه سکوت به خاطر حرف های نگفته!!

برای احساسی که همواره نادیده گرفته می شد...